|
Non commercial website, for knowledge sharing. Free to copy and use, if you find it useful.
Nature Worship
|
Ancient India sanctified plants, animals as a recognition of biodiversity. Everything around them as pervaded by a subtle divine presence, may it be rivers, mountains, lakes, animals, flora, the mineral world, as well as the stars and planets. Ayurveda, the science of life, which is a complete health and medicine system based on nature and its regenerating forces. Vastu Shastra, is about how to place and build dwellings, according to the environment.
Nature worship can be considered the primitive source or starting point for many of the religious beliefs. It can be found in animism, totemism, shamanism, paganism and so on. Hindu scriptures are full of references to the worship of the divine in nature and recite poems/mantras respecting rivers, mountains, trees and animals. The Earth, depicted as a Goddess or “Devi”, is worshipped in many Hindu rituals, along with sun and other planets. They perform the “Bhoomi (earth) Pooja” to seek forgiveness from mother earth for violating her. In fact, humans are forbidden from exploiting nature. Should live in harmony with nature and
recognize that divinity prevails in all elements, including plants and animals.
Animism refers to the worship of spirits and forces of nature as a form/representation of conceptual god. All animist and tribal religious beliefs, have been absorbed in Hinduism. India was a land of vast forests, which made a permanent impression on the minds of the people.
People believed in ecological responsibility and says Earth is our mother.
Bhumi Sukta (Ode to Earth) in the Atharva Veda is a poem, which is universal and not local. The very first verse in the sukta glorifies the values of Sathya and Rita, truth and order. Sacred is the earth (motherland), called Pruthvi in Sanskrit, which nurtures and bears the seed of the future as well. In the Rigveda, Earth and Sky are frequently addressed in the dual. Prithvi also appears in Early Buddhism, where she is mentioned in the Pali Canon. The Theory of bhutas (elements): water, earth, wind, fire and air, provides a cosmic framework which can link up temperament, food, medicine and virtually all phenomena.
Hymn to the Earth (Bhumi-Sukta) in tamil script:
பூமிர்பூம்னா-த்யௌர்-வரிணா-ந்தரிக்ஷம்
மஹித்வா உபஸ்தே தே தேவ்யதிதே-க்னி-மன்னாத
மன்னாத்யாயாததே ஆயங்கௌ: ப்ருஸ்னிரக்ரமீ தஸனன்
மாதரம் புன: பிதரம் ச ப்ரயந்த்ஸுவ: த்ரி ஸத்தாம விராஜதி வாக்
பதங்காய ஸிஸ்ரியே ப்ரத்யஸ்ய வஹ த்யுபி: அஸ்ய
ப்ராணாதபானத்-யந்தஸ்சரதி ரோசனா வ்யக்யன் மஹிஷ: ஸுவ:
யத்த்வா க்ருத்த: பரோவபமன்யுனா யதவர்த்யா ஸுகல்ப-மக்னே
தத்தவ புனஸ்-த்வோத்தீபயாமஸி யத்தே மன்யு பரோப்தஸ்ய ப்ருதிவீ-
மனுதத்வஸே ஆதித்யா விஸ்வே தத்தேவோ வஸவஸ்ச ஸமாபரன்
மனோஜ்யோதிர்-ஜுஷதா-மாஜ்யம் விஸ்சின்னம் யஜ்ஞ ஸமிமம் ததாது
ப்ருஹஸ்பதிஸ்-தனுதாமிமம் நோ விஸ்வே தேவா இஹ மாதயந்தாம்
மேதினீ தேவீ வஸுந்தரா ஸ்யாத்-வஸுதா தேவீ வாஸவீ
ப்ரஹ்மவர்ச்சஸ: பித்ருணா ஸ்ரோத்ரம் சக்ஷர்மன: தேவீ ஹிரண்ய-
கர்பிணீ தேவீ ப்ரஸோதரீ ரஸனே ஸத்யாயனே ஸீத
ஸமுத்ரவதீ ஸாவித்ரீஹ நோ தேவீ மஹ்யகீ மஹாதரணீ
மஹோர்யதிஸ்த ஸ்ருங்கே ஸ்ருங்கே யஜ்ஞே யஜ்ஞே விபீஷணீ
இந்த்ரபத்னீ வ்யாஜனீ ஸுரஸித இஹ
வாயுபரீ ஜலஸயனீ ஸ்வயந்தாரா ஸத்யந்தோபரி மேதினீ
ஸோபரிதத்தங்காய
விஷ்ணு-பத்னீம் மஹீம் தேவீம் மாதவீம் மாதவ-ப்ரியாம்
லக்ஷ்மீம் ப்ரிய-ஸகீம் தேவீம் நமாம் யச்யுத வல்லபாம்
தனுர்தராயை ச வித்மஹே ஸர்வ ஸித்த்யை ச தீமஹி
தந்நோ தரா ப்ரசோதயாத்
இஷு-ஸாலி-யவ-ஸஸ்ய-பலாட்யாம் பாரிஜாத ரு-ஸோபித-மூலே
ஸ்வர்ண ரத்ன மணி மண்டப மத்யே சிந்தயேத் ஸகல-லோக-தரித்ரீம்
ஸ்யாமாம் விசித்ராம் நவரத் பூஷிதாம் சதுர்புஜாம்
துங்கபயோதரான்விதாம் இந்தீவராக்ஷீம் நவஸாலிமஞ்ஜரீம் ஸுகம்
ததானாம் வஸுதாம் பஜாமஹே
ஸக்துமிவ தித உனா புனந்தோ யத்ர தீரா மனஸா
வாசமக்ரத அத்ரா ஸகாய: ஸக்யானி ஜானதே
பைத்ரஷாம் லக்ஷ்மீர்-நிஹிதா திவாசி
ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:
Above text means:
Earth is used to represent planet as well as just land mass. The Bhumi Sukta begins with the origin of land (earth) from the waters, showing how she bears, carries and sustains all else: "The Earth is mother; The rain-giver is my father; may he shower on us blessings"! Earth in turn is "sustained by Heavenly Law." Particularly noteworthy is the way in which function, attribute and quality are fused together. She bears "all that has two legs, three, or four," she is the stage "where mortals sing and play," where altars are made, and therefore where Agni the fire-god resides. She is `patient', and she is "a vessel of gladness." A particularly lovely passage describes the fragrance of the earth, and how this emanates in different ways from plants, water, lotuses, animals, human beings and the gods.
Instill in us abundantly that fragrance, O Mother Earth, which emanates from you." Fragrance is invisible but unmistakable; this is why, in our own century, Gandhi speaks of spirituality through the image of fragrance as the quality which others recognize. There can be no lines with a stronger ecological message than these.
The stability and firmness of earth, of mountains and trees, are models for man. The grass which straightens its back after being trampled on (the image is mine) is a symbol of regeneration and courage. This recalls the way the bamboo is regarded with respect in China, personifying as it does resilience and patience.
What is divine?
Fire is head, his eyes are the moon and the sun;
The regions of space are his ears, his voice the revealed Veda or scriptures,
The wind is his breadth, his heart is the entire universe,
The earth is his footstool, Truly he is the inner soul of all.”
No temples existed in India during the ancient/vedic period. Even today, many village gods/goddess have no temples, but the shadow of a big tree. The tree itself is regarded as the embodiment of the deity. The bel tree is Shiva, kadampa tree is Muruga, neem is Devi, Tulasi is Vishnu, fig is Dattatreya.etc. All plants and flowers have medicinal value.
Human lives as part of a system in which everything is related to everything else. Energy/particles move from organism to organism, connecting everything, making in to one huge WHOLE. Individuality is an illusion.
Nature Worship of Ancient Tamils (Dravidians)
இயற்கை என்பது இயல்பாக இருக்கும் என்னும் பொருள் கொண்டது. இயல்பாகத் தோன்றி மறையும் பொருட்கள், அவற்றின் இயக்கம், இடம், காலம் ஆகியவை அனைத்தையும் இயற்கை என்கின்றோம். உயிரினம், உயிரின அறிவு போன்றவையும் இயற்கையில் அடங்கும். இயற்கை என்பது அண்டத்தின் இயற்பியல். பழந்தமிழர் இயற்கை அழகையே உயர்ந்த பொருளாக அல்லது கடவுளாகக் கருதினர் .
செய்யப்படுவது செயற்கை. அதன் மூலப்பொருள் இயற்கை. செய்யத் துண்டும் அறிவும் இயற்கை.
காலையிலும் மாலையிலும் ஞாயிற்றின் செம்மையும், வானத்திற் படருஞ் செம்மையும், பிற செம்மைகளுங் கவர்ந்தன. அச்செவ்விய இயற்கையழகை அவர் சேய் என்று போற்றினர். பச்சைப் பசேலெனக் காட்சி வழங்கிய காட்டின் இயற்கையழகை மால் என்றனர். வளமான நிலத்தில் மருத வாழும் மக்களின் இயற்கையழகை வேந்து என்றனர். கடலின் இயற்கையழகே வண்ணம். பாலையின் அழகில் பிறந்தவள் கொற்றவை (பின்னர் தாய்த்தெய்வம், கூத்தாடும் அழகி)
BEAUTY is What brings you HAPPINESS
Beauty of Nature is GOD. Rising and setting Red sun from mountain is Seyon (Muruga or Shiva). Greenary in forest is Mayon (Thirumal). Beautiful people and agricultural/farm land is Vendhan/Indran. Farming is beauty. Yellow represents gold or grain. Grey Dark beautiful sea or Ocean is Vannam or Varuna. Beauty of desert, empty land is Dancing/Mother/Protector Goddess.
Red Green Yellow Blue Colourless
Five Natural Gods gave rise to many Gods. Merged with other system of Deities or GODs
இயற்கை உடல்; அதன் உள்ளுறை உயிர். உயிரை முருகு அல்லது முருகன் என்று கொண்டனர். இயற்கையழகை முருகெனக் கொண்டு ஜோதி சொரூபமாக வழிபாடு நிகழ்த்தி வந்தனர். முருகையுடையவன் முருகன். பாண்டி நாட்டில் சிறப்புற்று விளங்கும் மற்றொரு பழம்பதியாகிய திருமாலிருஞ் சோலையில் எழுந்தருளியுள்ள கடவுள் `அழகன்' . (அழகனே ஆலவாயில் அப்பனே அருள் செய்வாயே - அப்பர்)
- இயற்கையை வணங்கு! இயற்கையை வழிபடு! இயற்கைக்கு நன்றி செலுத்து
- இயற்கை என்பது நிலம், நீா், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம் . அவற்றிலிருந்து உற்பத்தியாகும் அனைத்துமே இயற்கை. ஓம் சக்தியே! பூமாதேவியே!
- “தெய்வம் காட்டும் ஊட்டாது”. வாழும் காலத்தில் இயற்கையை அனுபவி. ஆனால் அதற்கு தீங்கு செய்யாதே, இனி வரும் சந்ததிக்காக அதை பாதுகாத்துக்கொள்.
- ஏகம் அனேகம், அனேகமும் ஏகம் . இயற்கை ஒன்றே அறியக்கூடிய கடவுள் .
- எல்லாமாய் இருப்பது கடவுள் எனும் இயற்கையே . என்னுள் இருப்பதும் கடவுள் எனும் இயற்கை.
Tamil prayer to Nature: இயற்கை வாழ்த்து
திங்களைப் போற்றுதும் திங்களைப் போற்றுதும் கொங்கலர்தார்ச்
சென்னி குளிர்வெண் குடைபோன்று இவ் அங்கண் உலகளித்த லான்.
ஞாயிறு போற்றுதும் ஞாயிறு போற்றுதும் காவிரி நாடன்
திகிரிபோல் பொற்கோட்டு மேரு வலம் திரிதலான்
மாமழை போற்றுதும் மாமழை போற்றுதும் நாமநீர்
வேலி உலகிற்கு அவன்அளிபோல் மேல்நின்று தான்சுரத்த லான்
(சிலப்பதிகாரம்: திங்கள் = நிலவு;போற்றுதும் = போற்றுவோம்; கொங்குஅலர் தார் = தாது நிறைந்த மலர்மாலை; சென்னி = சோழமன்னன்; அங்கண் = அழகிய இடம்; ஞாயிறு = சூரியன்; திகிரி = ஆணைச்சக்கரம்; பொற்கோட்டு = பொன் மயமான சிகரம்; மழை = மேகம்; நாமநீர் = அச்சம் தரும் கடல்; அளி = கருணை)
Praise Moon. Praise Just King who protects natural mountain and other resources. Praise Sun and rain and all natural elements in general.
Tree Worship
Some particular trees and plants are considered sacred and have been worshiped over thousand of years. Mainly Tulsi, Peepal Tree (Ficus religiosa) and Audumbar Tree (Ficus Racemosa). Because these trees are considered to be largest oxygen provider, along with Neem. It is widely known at several places that these trees release oxygen at night also. They can up take CO2 during at night as well. Peepal Leaves kills infection bacteria slowly.
Tulsi is a deity and is a prime herb in Ayurvedic treatment. Marked by its strong aroma and a stringent taste, tusli is a kind of "the elixir of life" as it promotes longevity. The plant's extracts can be used to prevent and cure many illnesses and common ailments like common cold, headaches, stomach disorders, inflammation, heart disease, various forms of poisoning and malaria. Mantra to Chant While Plucking Tulsi Leaves is as follows:
मातस्तुलसि गोविन्द हृदयानन्द कारिणी
नारायणस्य पूजार्थं चिनोमि त्वां नमोस्तुते ।।
மாதஸ்துலஸி கோவிந்த ஹரிதயாநந்த காரிணீ
நாராயணஸ்ய பூஜார்தஂ சிநோமி த்வாம் நமோஸ்துதே ।।
Prayer or Poem for Land and Home to live
காணி நிலம் வேண்டும்-பராசக்தி காணி நிலம் வேண்டும்;-அங்கு,
தூணில் அழகியதாய்-நன்மாடங்கள் துய்ய நிறத்தினதாய்-அந்தக்
காணி நிலத்திடையே-ஓர் மாளிகை கட்டித் தரவேணும்;-அங்கு,
கேணி யருகினிலே-தென்னைமரம் கீற்று மிளநீரும் 1
பத்துப் பன்னிரண்டு-தென்னைமரம் பக்கத்திலே வேணும்;-நல்ல
முத்துச் சுடர்போலே-நிலாவொளி முன்புவர வேணும்? அங்கு
கத்துங் குயிலோசை-சற்றே வந்து காதிற்பட வேணும்;-என்றன்
சித்தம் மகிழ்ந்திடவே-நன்றாயிளந் தென்றல்வர வேணும். 2
பாட்டுக் கலந்திடவே-அங்கேயொரு பத்தினிப் பெண்வேணும்;-எங்கள்
கூட்டுக் களியினிலே-கவிதைகள் கொண்டுதர வேணும்;-அந்தக்
காட்டு வெளியினிலே,-அம்மா!நின்தன் காவலுற வேணும்;என்தன்
பாட்டுத் திறத்தாலே-இவ்வையத்தைப் பாலித்திட வேணும்.
Nature worship is a vague term used to describe a diverse variety of religious, spiritual and devotional practices found in a broad spectrum of spiritual traditions. Religions which practice forms of nature worship are primarily of a pantheistic and/or animistic bent. Hindu religious texts are the oldest known literature that contains Pantheistic ideas.
There are many elements of pantheism in Buddhism and other religions. The central philosophical scriptures of Hinduism are pantheistic. Common to most forms of nature worship is a spiritual focus on the individual's connection to the natural world and reverence towards it. Nature is our mother, our home, our security, our peace, our past and our future.
Gaia philosophy (named after Gaia, Greek goddess of the Earth) is a broadly inclusive term for related concepts that living organisms on a planet will affect the nature of their environment in order to make the environment more suitable for life.
“The earth is our mother, we are all her children.” Mountains are mystical realms of Gods, heaven and spiritual masters. Trees and plants
have been venerated by ancient Hindus, Greeks, Native Americans and other
Pagan religions around the world. They worshipped Nature and to treat the forces of Nature as heavenly superhuman powers. Zeus, Apollo the Sun god, has his own attending ministers; Minerva, the Goddess of wisdom, for whom learning springs from the head of love.
...
Website maintained by: NARA